Vətən sevdalı Azərbaycan döyüşçülərinin hər zaman əhval-ruhiyyəsi yüksək olur. Onlar ölümün gözünə belə dik baxırlar. Dilinə, Dininə, Torpağına bağlı olan hər bir əsgər və zabitdə özünəinam, özünəgüvən hissi yüksək olduğundan Vətən cəngavərləri sevimli Vətən yolunda da hər şeyə qadir idilər! Hər dəfə döyüşə gedəndə "Kəlmeyi-Şəhadəti” deyir, bir-birilərindən halallıq alırdılar. Onların qarşısını heç nə, heç kəs kəsə bilməzdi! BU idi Vətən qolunda ölümə hazır olmaq!!!
(Yazılar Şəhidlərimizin Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunma ardıçıllığı ilə verilib).
ƏLİYEV QUBAT HÜSÜR oğlu
(Əsgər)
Qısa arayış: ƏLİYEV QUBAT HÜSÜR oğlu 04 fevral1994-cü ildə Sumqayıt şəhərində dünyaya gəlib. 2001-2010-cu illərdə Sumqayıt şəhər 15 saylı tam orta məktəbdə oxuyub. 2010-2013-cü illərdə Sumqayıt şəhər 1 saylı Peşə Liseyində "Telekommunukasiyada kompüter texnikasının istismarı” üzrə "Operator” ixtisası üzrə təhsil alıb.
2013-2015-ci illərdə həqiqi hərbi xidmətdə olan Qubat Əliyev Ağdam rayonunda yerləşən "N” saylı hərbi hissədə quluq edib. Hərbi xidmətdə "Baş atıcı-tuşlayıcı” vəzifəsini icra edən gənc əsgər, gözəl xasiyyəti, mehribanlığı, təlim-tərbiyəsi, incə yumoru, ən əsası isə, döyüş tapşırıqlarını düzgün və vaxtında yerinə yetirdiyinə görə, komadanlığın və döyüş yoldaşlarının hörmət və rəğbətini qazanıb.
Qubat Əliyev 2015-ci ildən 2020-ci ilin sentyabr ayınadək əmək fəaliyyəti ilə məşğul olub.
Ailə:Əslən Qərbi Azərbaycanın Sisian rayonundan olan Əliyevlər ailəsi dörd nəfərdən ibarət olub.. Ata - Əliyev Hüsür Qubad oğlu Sisian rayonunun Vağudi kəndindən, Nigar xanım isə Dəstəyurd kəndindəndir. 1988-ci ildə Qərbi Azərbaycandan, öz ata-baba yurdlarından qovulmuş, Sumqayıt şəhərində məskunlaşmışlar. Dünyaya gəlişləri ilə ailəyə sevinc bəxş edən iki övlad – Sara və Qubat Əliyevlər ailə tablosunu tamamlayaraq, sağlam, xoşbəxt günlərini yaşayırlar...
2015-ci ildə Qubat həyatının ən sevincli günlərindən birini yaşayır. Dünyalarca sevdiyi bacısı ailə həyatı qurur. Sonradan dünyaya gələn balacanın Qubata "dayı” deməsi, onu bir dayı kimi çox qürurlandırır.
2016-cı ildə Qubat Əliyev ailə həyatı quraraq, valideynlərinin arzusunu gerçəkləşdirir. Sadə, zəhmətkeş bir ailənin qızını sevib-bəyənərək ailə quran gəncin bu evlilikdən bir övladı dünyaya gəlir. Gənc ailə səadət dolu günlərini yaşamağa başlayır...
-----------
Qubat hələ kiçik yaşlarından nənəsinin nağıllarına qulaq asan, oyuncaq tapanca, tanklarla oynayan, taxtadan tüfəng düzəldib xəyallarında düşmən üzərinə gedən, "dava-dava oynayaq” deyən bir uşaq idi.
Orta məktəb illərində dərslərinə maraq göstərən Qubat, məktəbin ictimai həyatında da fəallıq göstərərdi. Vətənpərvərlik şeirlərinə daha çox meyl edərək, cox asanlıqla bu şeirləri öyrənər, hətta tədbirlərdə həvəslə söyləyərdi.
Zaman keçdikcə Qubat da böyüyür, həyatı daha yaxşı dərk edir, ətrafında baş verən hadisələrə obyektiv yanaşırdı. O, hər zaman özündən böyüklərə hörmət bəsləyir, ağsaqqal və ağbirçəklərin sözlərini dinləyir, məsləhətlərə qulaq asırdı. Qonşuluqda yaşayan, isti ocaqlarından didərgin düşmüş ailələrin söhbətlərini dinləyən yeniyetmə, onların yurd həsrətini, torpaq nisgilini öz dərdi kimi qəbul edər, düşmənə qarşı nifrəti artardı. Nənəsi ona müharibədən, onun ağır nəticələrindən, mənfur, qaniçən, zalım, şər-böhtançı qonşularımızdan və onların xalqımızın başına gətirdikləri oyunlardan çox danışmışdı.
Qubatın ana babası Böyük Vətən Müharibəsində iştirak etmiş, lakin döyüşdən qayıtmamışdır. Nigar xanımın əmisi Nəzərov Həbullah şücaəti ilə Berlinə qədər gedib çıxmışdı. O, dövlət tərəfindən bir çox orden və medallarla təltif olunmuşdu. Qubat hər dəfə əmini görəndə ona müharibədən suallar verər, "mən də sənin kimi qəhrəman olacam!”deyərdi. Qəhrəman qohumların rəşadətli döyüş yolu Qubat üçün bir örnək idi.
Vətənpərvərlik gendən gələn, insanın bütün varlığına hakim olan bir hiss, duyğudur. Uşaqlıqdan qəlbi Vətən eşqi ilə döyünən Qubat hər zaman deyərdi: "Ölkəmizdə müharibə olarsa, mən də bu nəslin bir nümayəndəsi kimi, Vətənin azadlığı naminə silaha sarılaraq, qohumlarımın yolunu davam etdirəcəyəm!”.Bu düşüncəylə yaşayırdı kiçik köksündə Böyük Vətəni sevgisini sığışdıran Qubat!
Qubat uşaqlıqdan şən, gülərüz, mehriban, nur simalı, həyat eşqli, əylənməyi sevən biri idi. Gözəl xasiyyəti, özünəxəsus xarakteri və maraqlı söhbətləri, həmçinin asanlıqla ünsiyyət qurmaq qabiliyyəti ilə hər kəsin diqqətini çəkib. Hər bir işdə məsuliyyətli olangənc oğlan işini sonacan yerinə yetirməyincə rahatlıq tapmayıb. O, mərd, səxavətli, xeyirxah olmaqla, hər kəsə kömək etməyə çalışıb.
Gününü dəyərləndirməyi, əylənməyi sevən Qubat Əliyevin musiqiyə xüsusi vurğunluğu olub. Onun bu sahə üzrə təhsili olmasa da, musiqi duyumu güclü idi. Xobbisi musiqi dinləmək, dilinin ucunda züm-zümə etmək idi. Hətta iş yerində də vərdişindən qalmırdı. Deyilənə görə, yaxşı səsi də var idi...
Qubat yaxşı rəqs etməyi də bacarırdı. Uşaq vaxtı rəqs dərnəyinə getmişdi. Toylarda, hətta yarışmaya çıxar, öz rəqsi ilə insanları yorar, yarışın qalibi olardı.
İgidimiz çox istiqanlı, qohumcanlı, özəl günlərdə bütün qohum-əqrabanı arayıb-axtaran, nə kömak lazım olardısa yerinə yetirməyə çalışan gənc idi. Hər kəs Qubata "qaqaş” deyə müraciət edərdi.
Qubad hərbi xidmətini başa vurduqdan sonra da, fikri cəbhə bölgəsində olduğundan, hər zaman deyərdi: "Kaş, bir qartal olub uçardım o torpaqlara... Düşməni caynağıma alıb torpaqlarımızdan təmizləyərdim”.
2016-cı ildə Şanlı Aprel döyüşləri başlananda vətənpərvər igidimiz könüllü olaraq döyüşə qatılmaqla arzusunu gerçəkləşdirmək istəsə də, ona ehtiyac olmadığından, istəyinə çata bilmir...
2020-ci ilin iyul ayında baş verən Tovuz hadisələri zamanı Azərbaycanın qeyrətli zabitlərinin şəhid olmasından hiddətlənən Qubad Əliyev bir an belə, tərəddüd etmədən Hərbi Komissarlığa gedərək, adını könüllülərin cərgəsinə yazdırır. Və döyüşə qatılacağı günü səbirsizliklə gözləyir. Hətta bəzi qohumlara "müharbə başlasa, mən birinci gedəcəyəm!”deyərək, qəti qərarını da bildirir.
2020-ci il sentyabrın 27-də II Qarabağ müharibəsi başlananda minlərlə Vətən oğlu torpaqlarımızı düşməndən azad etməyə qalxdı və könüllü olaraq ön cəbhəyə yola düşdü, "Ya Qələbə, ya Ölüm!” deyərək silaha sarıldılar. Bu könüllülərin sırasında Vətən sevdalı Qubat Əliyev də var idi.
2020-ci il oktyabrın 9-da könüllü olaraq döyüş bölgəsinə gedən Qubat Əliyev Füzuli, Cəbrayıl, Zəngilan, Qubadlı, Xocavənd ryonları uğrunda gedən döyüşlərdə şücaət göstərir, düşmənin neçə-neçə canlı qüvvəsini, texnikasını məhv edir.
Q.Əliyevin son döyüş yolu Xocavənd rayonu, Xocavənd rayonunun Qırmızı Bazar kəndi istiqamətindən Şuşaya doğru idi. Noyabrın 8-i gündüz saatlarında Qubat anasına zəng edir. "Ana, bizi təbrik edə bilərsən, Şuşadayıq! Az qalıb, lap az qalıb...”.Bir qədər sonra, yenidən anasına zəng vurur və "Şuşa alındı! Yüksəklikdəyik, tezliklə Şuşa tam bizim olacaq!” deyə sevincini bölüşür.
Qubatla danışıqdan haradasa iki saat keçmişdi. Şuşa yüksəkliyində qızgın döyüş gedirdi... Dəqiqələr bir-birini əvəz edirdi. Hamı narahatlıqla yeni xəbər eşidəcəyi anı gözləyirdi... Saat 14-45-də Qubat atasına zəng vurur: "Ata, haqqını halal elə... vaxtıma az qalıb...”.Bu, ölümün gözünə dik baxan bir qəhrəmanın əzizləri ilə son danışığı olur...
Noyabrın 9-da Qubatın şəhid olması xəbərini eşidən ailə nə qədər sarsılıb üzülsə də, başını dik tutmağa çalışdı. Çünki bu dünyada öz amalı, əqidəsi, məsləyi uğrunda canından keçən bir oğul hər kəsin arzuladığı, lakin hər kəsə nəsib ola bilməyəcək bir zirvəyə - Şəhidlik Zirvəsinə ucalmaqla ailəsini qürurlandırmışdı!
Bu gün qəhrəmanımızın 5 yaşlı oğlu Elcan və şəhidliyindən sonra dünyaya gələn, Qubatın adı verilən ikinci oğul övladı Vətənə, bizlərə əmanətdir.
Azərbaycan Ordusunun məğrur əsgəri Qubat Əliyev noyabrın 11-i 2020-ci ildə Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında dəfn olundu.
"Şuşanın körpə qartalı” adını qazanmış, Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin mərd, qorxmaz, cəngavər əsgəri, 26 yaşlı Baş atıcı-tuşlayıcı Qubat Hüsür oğlu Əliyev ölümündən sonra, Ölkə pəhbəri İlham Əliyevin müvafiq Sərəncamlarına əsasən, "Vətən uğrunda”, "Xocavəndin azad olunmasına görə”, "Füzulinin azad olunmasına görə” və "Cəbrayılın azad olunmasına görə” medallarıilə təltif olunub.
Ruhun şad olsun, Cənnətməkan Şəhidimiz!!!
---------------------------------
Vətən müharibəsi Qəhrəmanı
NİFTƏLİYEV MEHRAB SÖHRAB oğlu
(Baş gizir)
NİFTƏLİYEV MEHRAB SÖHRAB oğlu13 may 1985-ci ildə Quba rayonunun Qam-Qam kəndində anadan olub. 1992-2003-cü illərdə Quba rayon Mübariz Abdullayev adına Qam Qam kənd tam orta məktəbində oxuyub.
2003-cü ilin iyul ayında həqiqi hərbi xidmətdə çağrılan M.Niftəliyev Qaradağ rayonunun Güzdək qəsəbəsində yerləşən "N” saylı hərbi hissədə 3 aylıq təlimlərdə olub. Andiçmə mərasimindən sonra o, Goranboy rayonunda xidmətinə davam edib.
M.Niftəliyev 2016-cı ilin Şanlı Aprel döyüşlərinin iştirakçısı olub.
AİLƏ:Niftəlievlər ailəsi səkkiz nəfərdən ibarət olan böyük külfət olub. Söhrab və Xalidə Niftəliyevlər ailə qayğıları ilə yaşayaraq, övladlarının təlim-tərbiyəli, vicdanlı, vətənpərvər ruhda böyümələri üçün əllərindən gələni ediblər. Beş qardaş və bir bacı mehriban, qayğıkeş olmaqla, hər zaman bir-birilərinə dəstək olublar. Mehrab evin böyük övladı olaraq, ailə yükünü atası ilə birlikdə qaldırıb.
M.Niftəliyev 2008-ci il dekabrın 7-də sevib-bəyəndiyi Vüsalə xanımla doğma Quba şəhərində ailə həyatı qurub. Sonradan gənc ailə talelərini Sumqayıt şəhəri ilə bağlayıb. Bu evlilikdən onların üç övladı dünyaya gəlib: Ləman, Sənanın və Kamran.
Bütün ailələrdə olduğu kimi, Niftəliyevlər ailəsinin də öz adət-ənənələri olub: böyüyə hörmət və ehtiram, nizam-intizama riayət, dərslərlə müntəzəm, ciddi şəkildə məşğul olmaq, asudə vaxtın səmərəli təşkili... Ləman və Sənan tətil günlərini səbirsizliklə gözləyərdilər. Çünki məhz bu günlərdə ataları onları şəhərin gür həyatından uzaqlaşdırıb Qubaya – baba-nənənin yanına aparar, uşaqlar da doyunca dincələrdilər...
Valideynlərinə, ailəsinə həddən çox bağlı olan Mehrab, ayrı-ayrılıqda hər bir əzizinin hörmətini saxlayar, qayğısına qalardı. Ailəcanlı olan ailə başçısı hər an övladlarının dərsləri, gündəlik məşğuliyyətləri ilə maraqlanar, balaca Kamranın şıltaqlıqlarından rahatlıq tapardı. O, uşaqları ilə bir şəxsiyyət kimi rəftar edərdi. Bu diqqət təkcə uşaqlara idimi? Xeyr. Qəhrəmanımız yüksək insani keyfiyyətlərə malik olduğundan, o, ailə dəyərlərinə hörmətlə yanaşardı. Vüsalə xanım onun üçün təkcə həyat, ömür-gün yoldaşı deyil, həm də dost, sirdaş idi. Vüsalə xanım da yoldaşını özünə həmdəm, arxa-dayaq bilərdi. Gənc ailədə qarşılıqlı hörmət və ehtiram əsas şərtlərdən olub.
Mehrab hələ uşaqlıqdan sadəliyi, səmimiyyəti, dürüstlüyü ilə seçilib. Yaşının azlığına baxmayaraq, özünəməxsus xarakteri, ciddiliyi, təmkini, ağıllı danışığı ilə diqqəti çəkib. Elə bu keyfiyyətlərinə görə, hər zaman müəllim kollektivinin, yoldaşlarının rəğbətini qazanıb, hər kəs tərəfindən sevilib, hörmət sahibi olub.
Məktəb illərindən vətənpərvər olan Mehrab hərb sənətinə böyük maraq göstərib. Hərbi hazırlıq dərsində aktivliyi ilə seçilən yeniyetmə, hər an özünü döyüş meydanında qəhrəman kimi hiss edib. O, boş vaxtlarında tarixi və detektiv kitabları oxuyar, döyüş filmlərini maraqla izləyərdi. Bu maraq və qəlbindəki Vətən sevgisi gələcəkdə onun hərbiçi olmasına zəmin yaradır.
Mehrab Niftəliyev qayğıkeş və diqqətcil övlad, məsuliyyətli ailə başçısı, həssas ömür-gün yoldaşı, cəfakeş ata və ən önəmlisi, Vətən yolunda canından, qanından keçməyə hazır olan VƏTƏN FƏDAİSİ idi!
Həqiqi hərbi xidməti başa vuran M.Niftəliyev elə buradaca hərbiçi olmağa qərar verir. Kəşfiyyata marağı olduğundan, Xüsusu Təyinatlı Qüvvələri seçir və 6 aylıq kurslara qatılır. Kursu bitirdikdən sonra, ön cəbhəyə gedənədək Xızı rayonunun Yaşma kəndindəki hərbi hissədə xidmət edir.
N.Mehrab Azərbaycan Silahlı Qüvvələrində xigmətə başladığı ilk gündən bacarığı, savadı və döyüş hazırlığı ilə komandanlığın diqqətini cəlb edir. Gənc hərbiçi qısa zamanda ona olan ümidləri doğruldur, respublikada, eləcə də xarici ölkələrdə təşkil olunan bir sıra hərbi təlimlərdə Azərbaycanı təmsil edərək uğurlara imza atır. O, çətin hərbi təlim sayılan "Qafqaz qartalı” və "EFES” təlimlərini uğurla tamamlayaraq, kəşfiyyatçı-istehkamçı kimi ixtisaslaşır. Silahlı Qüvvələrin Baş Qərargahının tabeliyəndə olan XTQ-də qüsursuz xidmət edir.
2016-cı ilin Şanlı Aprel döyüşlərində Mehrab Niftəliyev də iştirak edərək şücaəti ilə seçilir.
2019-cu ildə Ölkə prezidenti İlham Əliyev Xüsusi Təyinatlı Qüvvələrin qüsursuz xidmət göstərən bir neçə zabit heyəti ilə görüşür. Bu zabitlərin arasında XTQ-nin Baş giziri Mehrab Niftəliyev də olur. Və o, 2019-cu ildə "Qüsursuz xidmətə görə” 2-ci dərəcəli medalla təltif olunur.
N.Mehrab, hərbiçi kimi, 15 illik fəaliyyəti dövründə bir çox medallarla, saysız-hesabsız Fəxri Fərman və Diplomlarla təltif edilib. Onun gənc kadrların hazırlanmasında da önəmli rolu olub.
2020-ci ilin Tovuz hadisələri gənc zabiti də sarsıdır. O da tezliklə müharibənin olmasını arzulayaraq, düşmənə layiq olduğu cavabı verəcəyi günü səbirsizliklə gözləyir. Hər an hər bir hadisə ola biləcəyini gözə alan peşəkar zabit, ön cəbhəyə getməmişdən öncə - sentyabrın 19-da həyat yoldaşına, sanki vəsiyyət edirmiş kimi, deyir: "Ürəymə damıb, şəhid olacam”.Gülümsəyir və sözünə davam edir: "Özündən, balalarımızdan muğayat ol. Sən güclü xanımsan. Gözüm arxada qalmayacaq. Dik dur və heç zaman ağlama! Vətən yolunda Şəhid olmaqdan şərəfli heç nə yoxdur bir zabit üçün! Unutma! Övladlarımızı Vətənə, xalqına xidmət edən şəxsiyyət kimii yetişdir! Sənə inanır və güvənirəm”.Vüsalə xanım diqqətlə yoldaşının gözlərinə baxanda Vətən sevdalı bir oğulun Vətən eşqilə də alışıb-yanan məğrur baxışlarını görür...
27 Sentyabr 2020-ci ildə başlanan II Qarabağ savaşında iştirak edən qəhrəman oğullardan biri də Mehrab Niftəliyev olur. Vətən Müharibəsinin ilk günlərindən cəbhəyə yollanan, Mehrab ilk öncə gedib iki bayraq alır, kiçiyini öz üzərində olsun deyə, böyük bayrağı isə Şuşaya sancmaq üçün.
Füzuli, Hadrut, Cəbrayıl, Zəngilan və Qubadlı istiqamətində gedən döyüşlərə qatılaraq, müxtəlif əməliyyatlarda iştirak edən Mehrab erməni işğalçılarına qarşı əzmlə vuruşur, düşmənin illərdən bəri qurduğu istehkamları yararaq, həmişə ön sırada olur. O, düşmənin neçə-neçə canlı qüvvəsini məhv edir, hərbi texnikasını qənimət kimi ələ keçirir, onlarla yaralı silahdaşını döyüş meydanından çıxarır.Erməni dilini yaxşı bilən peşəkar kəşfiyyatçı düşmən tərəfə keçərək, bir neçə erməni hərbçisini də əsir götürür. Uca boylu, mavi gözlü, cəngavər cüssəli igid kəşfiyyatçının məxsusi döyüş taktikasına, cəsurluğuna, həm də mənəvi insani keyfiyyətlərinə heyran qalmamaq mümkün deyildi.
Cəsur zabit döyüşlərə silahından əlavə, 60 kq-a yaxın çəkisi olan müxtəlif sursatlarla girirdi. Daşıdığı ağır yükə və dizindəki yaraya baxmayaraq, o, inamla irəli gedirdi. Düşmənin nə topu, nə mərmisi onu dayandırmağa qadir deyildi. Məhz bu xüsusiyyətinə görə, döyüş yoldaşları onu "Terminator” adlandırmışdı.
Mehrab sonuncu dəfə ailəsi ilə oktyabrın 31-də danışır...
8 Noyabr 2020-ci il. Şuşa şəhəri uğrunda qızğın döyüşlər gedir. Bu döyüşdə cəsarət və şücaət nümayiş etdirən igidimiz görmək arzusunda olduğu Şüşada ayağından aldığı qəlpə yarasından, qanaxma nəticəsində həlak olaraq Şəhidlik Zirvəsinə ucalır...
17 il Müdafiə Nazirliyi Baş Qərargahının tabeçiliyində olan XTQ-də xidmət edən,şücaəti, mərdliyi, qəhrəmanlığı ilə ölümün gözünə dik baxan, Füzulidən Şuşayadək şərəfli döyüş yolu keçən Vətən oğlu Mehrab Niftəliyev 11 noyabr 2020-ci ildə Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunur.
Kəşfiyyatçı şəhidimizin özündən sonra şəkillərdən boylanan nurlu siması, yaddaşlara hopan, qəlblərdə yaşayan xoş xatirələri, dastana dönən qəhrəmanlığı, bir də Ləman, Sənan və Kamran adlı üç övladı yadigar qaldı...
Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin XTD-nin üzvü, məğrur, cəsur döyüşçü, 35 yaşlı Baş gizir, kəşfiyyatçı-istehkamçı Niftəliyev Mehrab Söhrab oğlu ölümündən sonra, Azərbaycan Respublikasının prezidenti İlham Əliyevin müvafiq Sərəncamlarına əsasən, "Vətən Müharibəsi Qəhrəmanı”, "Vətən uğrunda”, "Cəbrayılın azad olunmasına görə”, "Füzulinin azad olunmasına görə” və"Şuşanın azad olunmasına görə” medallarıilə təltıf olunub.
Ruhun şad olsun, Cənnətməkan Şəhidimiz!!!
---------------------------------------
ALMƏMMƏDOV TƏBRİZ LETMAN oğlu
(MAHHXHQ, Əsgər)
TƏBRİZ LETMAN oğluALMƏMMƏDOV1995-ci il noyabrın 28-də Sumqayıt şəhərində dünyaya göz açıb. Sonradan ailə Rusiyada yaşadığından, Təbris 1-ci sinfə Astraxan vilayətində gedib. Ailə 2004-ci ildə Sumqayıta qayıtdıqdan sonra, o, təhsilini 3 saylı tam orta məktəbdə davam etdirib. 7-9-cu siniflərdə oxuyanda məktəbin "Şahinlər” komandasının üzvü olub. "Çağırışaqədərki hazırlıq” fənninə böyük maraq göstərən, aktiv olmağa çalışan Təbriz, hərbi formanı geyinəndə özünü dünyanın ən xoşbəxti sayıb. Təlimlərdə də cəldliyi, çevikliyi, dəqiqiliyi ilə seçilib.
A.Təbriz 8-9-cu siniflərdə oxuyanda "Kapoeyra” idman növü ilə məşğul olub.
2011-ci ilin 22 may tarixində sevdiyi idman növü üzrə imtahanı uğula verərək, Azərbaycan Kapoeyra Federasiyası tərəfidən "Yaşıl kəmər”sahib olub və ona Şəhadətnamə təqdim olunub.
2009-cu ildə doqquzillik təhsili başa vuran yeniyetmə sənədlərini Sumqayıt şəhər 10 saylı Peşə Liseyinə verir və burada "Elektrik cihazlarının istismarı” üzrə təhsil alır. Təhsilindəki uğurlara görə, 26.12.2013-cü ildə liseyin rəhbərliyi tərəfindən "İlin şagirdi”, 09.01.2014-cü ildə isə "Liseyin ictimai işlərində fəal iştirakına görə” Diplomlarına layiq görülür. Xoş xasiyyəti, mehribanlığı, ünsiyyətcilliyi, bacarıq və aktivliyinə, savadına görə, müəllim və yoldaşlarının hörmət və rəğbətini qazanır. Liseyi "Elektrik” ixtisası üzrə bitirən gənc həyatın keşməkeşli yollarına qədəm qoyur...
Ailə:Dörd nəfərdən - ata, ana, Təbriz və kiçik qardaşı Nicatdan ibarət olan sadə, zəhmətkeş Alməmmədovlar ailəsi çox çətin, ağır bir həyat yolu keçib...
Ana əslən Tovuz rayonundan, ana Gülnarə xanım Quba şəhərindəndilər. Hər ikisi öz ata-baba yurdunda böyüyüb boya-başa çatıblar. Sonradan talelərini Sumqayıtla bağlayan gənclər, elə bu şəhərdə tanış olub ailə hayatı qurublar. Və ailənin "xoşbəxt” həyatı Sumqayıt şəhərində 41-ci məhəllədə yerləşəm 14 saylı yataqxananın birotaqlı dar mənzilində keçib... Belə bir şərairdə də qəhrəmanımız vətənpərvər ruhda, Vətənə layiq bir oğul kimi böyüyüb.
Gülnarə xanım 1987-1993-cü illərdə Sumqayıt Şəhər Hərbi Komissarlığında çalışıb. Sonradan Letman və Gülnarə Alməmmədovlar Sumqayıt Şəhər Mənzil-İstisamar Sahəsində çiyin-çiyinə çalışmağa başlayıblar. Halal zəhmətləri ilə ailəni dolandıran "fəhlə ailəsi” nə qədər çətinliklərlə üzləşsələr də, hər zaman şükr edib, sabaha ümid və inamla baxıblar, Vətənə layiq iki oğul övladı ərsəyə gətiriblər.
Yaşadıqları şəratsizliyə baxmayaraq, Alməmmədovlar ailəsində hər zaman mehribancılıq, ailə dəyərlərinə hörmət olub. Təbriz də yaşadıqları şəraitlə müvəqqəti olaraq barışaraq, anasına deyərdi: "İnşallah, belə qalmaz, nə vaxtsa bizim də şəraitimiz düzələr. Bir az da səbirli olaq”.
Təbriz uşaqlıqdan ağlı, zəkası, təlim-tərbiyəsi, rəftarı ilə diqqət çəkməklə yanaşı, hamının sevimlisi olub. O, böyüklə böyük, kiçiklə kiçik davranışı, sözünün, hərəkətinin yerini bilməsi, hərə kəsə qayğı ilə yanaşması ilə seçilib.
Təbriz çox evdar, əməksevər bir oğlan idi. Ev işlərində anasına yardımçı olardı. Bu, onun hobbisinə çevrilmişdi. Hər tərəfi tər-təmiz, səliqəli görməyə alışan gənc gördüyü işə də sevgi ilə yanaşırdı. Biləndə ki, evə qonaq gələcək, süfrənin bəzədilməsinə, tərtibatına o, nəzarət edir, hər işin xırdalığınacan özü məşğul olurdı. Və bütün bu işləri sevərək, böyük həvəslə edirdi. Qohumcanlı, qonaq-qaranı sevən gənc, ətrafındakı insanları da mehriban, xoşxasiyyət, ürəyiaçıq görmək istəyirdi. Həyata nikbin baxan, pozitiv enerjili gənc idi igidimiz.
Təbriz həssas qəlbli olduğundan tez inciyən, küsəyən idi. Hər şeyi ürəyinə salardı. Tez də barışardı. Təbrizin təbiətcə çılğınlığı da vardı. Hansısa bir məsələdə birdən-birə əsəbiləşər və kiçik zaman fasiləsindən sonra hirsi soyuyar, əvvəlki halından əsər-əlamət qalmazdı. Bu, ötəri hal bir anda qopan və tez də sakitləşən payız küləyinə bənzəyirdi...
Atasına hörmət qoyan, kiçik qardaşına dost, dayaq olan Təbriz anasına daha çox bağlı idi, onunla sirr-dərd yoldaşı olmuşdu. Ananın güçlü, iradəli xarakterinə, hər çətinliyin öhdəsində gəlmək bacarığına heyran qalardı və onu özünün idealı sayardı.
Texnika və aparaturaya, kompüterə marağı olan gənc, yeni texnologiyalarla, kompüter proqramları ilə maraqlanar, biliyini artırmağa çalışardı.
T.Alməmmədov 2014-cü il iyun ayının 15-də Sumqayıt Şəhər Hərbi Komissarlığı tərəfindən həqiqi hərbi xidmətə yollanır. Astara rayonunda yerləşən "N” saylı hərbi hissədə üç aylıq təlimlərdən sonra, Ağcabədi rayonundakı hərbi hissəyə göndərilərək, xidmətinə davam edir.
2016-cı ilin yanvar ayında xidmətini başa vuraraq evə dönənə Təbriz, Bir az dincəldikdən sonra işləməyə qərar verir 2016-cı ilin aprel ayından 2018-ci ilin aprel ayına kimi "RİYAD” MMC-də (mühafizə və təhlükəsizlik xidməti) "Mühafizəçi” vəzifəsində çalışır. 2018-ci ilin aprel ayından 2019-cu ilin mart ayınacan Türkiyə Respublikasında özəl turizm şirkətinlərindən birində "Tərcüməçi” işləyir. O, 2019-cu ilin mart ayında Vətənə dönür və ona rahatlıq verməyən arzusuna çatmağa - hərbiçi olmağa qərar verir. Həm özünün uşaqlıq, həm də anasının "oğlumu paqonlu görmək istəyirəm”arzusunu həyata keçirməyi qarşısına məqsəd qoyur.
T.Alməmmədov 2019-cu ildə Müdafiə Nazirliyinə müraciət edir, 2019-cu ilin sentyabr ayında təlim kurslarına göndərilir. Üç aylıq "kəşfiyyat” kursunu bitirdikdən sonra, o, Beyləqan korpusuna – Füzuli rayonunda yerləşən "N” saylı hərbi hissəyə göndərilir və burada xidmətə başlayır. Xidmət dövründə 2020-ci ilin yil ayında Tovuz hadisələri baş verir və gənc hərbiçi bu döyüşlərin iştirakçısı olur. Zabitlərimizin həlakı onu necə sarsıdırsa, o, qisas, intiqam hissi ilə alışıb-yanır.
2020-ci ilin sentyabrın 27-də II Qarabağ savaşının başlandığı vaxt Təbrizin xidmət etdiyi korpus artıq Füzuli rayonu istiqamətində döyüşlərə qatılmışdı.
29 Sentyabr 2020-ci il tarixdə Füzuli uğrunda gedən döyüşlərdə düşmənə qarşı amansızcasına döyüşən igidimiz bud, baş nahiyəsindən, böyründən, ayağının altından qəlpə yarası alır. Bu vəziyyətdə o, Şirvan Şəhər Hospitalına yerləşdirilir. Fikri döyüş bölgəsində, silahdaşlarının yanında olan cəsur döyüşçü, tezliklə onların yanında olmağa can atır.
25 gün müalicə Təbriz üçün bir əsrə bərabər olur. O, müalicəni tam biriməmiş, bədənində qalan qəlpələrə, həkimlərin təkidinə baxmayaraq, oktyabrın 25-də yenidən döyüş bölgəsinə qayıdır. Cəsur döyüşçü Qubadlı, Cəbrayıl, Suqovuşan kimi bir çox rayon və kəndlərin, yüksəkliklərin alınmasında mənfur düşmənə qarşı mərdliklə vuruşur.
Sonuncu dəfə noyabrın 1-də anası ilə Hadrutdan danışır. Yüksək əhval-ruhiyyədə, sevincli, tələsik şəkildə deyir: "Ana, az qalıb... çox az qalıb... Burada inək kəsmişik, indi şadyanalıq edirik. Tezliklə Qələbə çalacağıq, qayıdıb gələcəyik... bir az da dözün... narahat olmayın... özünü qoru... sizi çox sevirəm...”. Əlaqə kəsilir...
Kəşfiyyatçı-sanitar olduğundan, Təbrizin çantasında hər zaman tibb ləvazimatları olardı. Deyərdi ki, "sanitar maşını gəlincə, kiməsə nədəsə kömək edə bilərəm”.Hətta xidməti dövründə evə məzuniyyətə gələndə də, ehtiyat tədbiri görərək, tibb ləvazimatları alardı.
Noyabrın 7-də Şuşa istiqamətində gərgin döyüşlər gedir. Silah-sursatsız, texnikasız, əlbəyaxa döyüşlərdə gözlər qan çanağına dönür. Təbriz yüngülcə yaralansa da, geri durmur, yaralı döyüş yoldaşına kömək etməyə tələsir. O, yaralı yoldaşına çatır, onu döyüş meydanından çıxaran zaman düşmənin snayperdən açdığı gülləyə tuş gəlir...
Azərbaycan Ordusunun cəsur, qorxmaz əsgəri Təbriz Alməmmədov noyabrın 11-i 2020-ci ildə Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunur.
Valideynlərin arzusu oğluna toy eləmək, "Vağzalı” sədaları altında gəlin gətirmək, nəvə-nəticə görmək, qəhrəmanın böyüdüyü birotaqlı, dar mənzildən fərqli olaraq, daha geniş, işıqlı mənzildə xoşbəxt həyat yaşamaq... idi. Təbrizin arzuları və onunla bağlı ailənin arzuları yarımçıq qalsa da, qəhrəmanımızın əsas diləyi yerinə yetdi. O, Azərbaycan torpağına Azadlıq bəxş edən igidlərimizin sırasında olmaqla, ZƏFƏR, QƏLƏBƏ sevincini yaşatdı xalqına! Bir ömür – lakin ƏSL İNSAN ömrü yaşadı bu həyatda, milyonların qəlbində özünə taxt quraraq!!!
Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin 24 yaşlı mətin əsgəri, kəşfiyyatçı-sanitar Təbriz Letman oğlu Alməmmədov ölümündən sonra, Azərbaycan Respublikasının prezidenti İlham Əliyevin müvafiq Sərəncamlarına əsasən,"Vətən uğrunda”, "İgidliiyə görə”, Füzulininnazad olunmasına görə”, "Qubadlının azad olunmasına görə” və"Şuşanın azad olunmasına görə” medalları ilə təltif olunub.
Ruhun şad olsun, Cənnətməkan Şəhidmiz!!
------------------------------------------------
MƏMMƏDOV RƏHMAN NATİQ oğlu
(Əsgər)
Qısa arayış: RƏHMAN NATİQ oğlu MƏMMƏDOV 13 fevral 1997-ci ildə Sumqayıt şəhərində dünyaya gəlib. 2004-2015-ci illərdə Sumqayıt şəhər 13 saylı tam orta məktəbdə təhsil alıb.
R.Məmmədov,Vətən qarşısında borcunu yerinə yetimək üçün, 2015-ci ilin iyul ayında Sumqayıt Şəhər Hərbi Komisarlığından həqiqi hərbi xidmətə Gənşə şəhərində yerləşən "N” saylı hərbi hissəyə göndərilib. Avqustun 16-da baş tutan Andiçmə mərasimindən sonra Tovuz rayonunun Əlibəyli kəndindəki hərbi hissədə "Minaaatan” kimi xidmət göstərib.
R.Məmmədov 2016-cı ilin 2-5 aprel tarixlərində baş verən Şanlı Aprel döyüşlərinin iştirakçısı olub. 2017-ci ilin yanvar ayında hərbi xidmətdən tərxis olunaraq evə dönüb.
----------
Rəhman Məmmədov boş-bekar qalmayaraq, ailəyə maddi cəhətdən dəstək olmaq üçün bir çox özəl obyektlərdə, təmir-tikinti işlərində çalışır, futbolda məşqlərinə davam edir. Yaxın dostunun yanında bərbər sənətini öyrənir.
Ailə:Dörd nəfərdən ibarət olan Məmmədovlar ailəsində həyat hər zaman qaynar olub. Çünki bu ailədə Rəhman kimi zarafatcıl, deyib-gülən, pozitiv enerjili, şir ürəkli bir oğul var idi.
Rəhman bəy kiçik bizneslə məşğul olub, Səadət xanım Sumqayıt Xovlu-İplik fabrikində "Hesablayıcı” vəzifəsində işləyib. Ana Rəhmanın dünyaya gəlişindən sonra, evdar xanım kimi, uşaqların təlim-tərbiyəsi, ailə qayğıları ilə məşğul olub. Valideynlər əziyyət çəkərək, halal zəhmətləri ilə övladları Rəhmanı və Turənəni vətənpərvər ruhda böyütmüşlər.
Ailədə hər zaman mehribançılıq, yaxşı mənada "haylı-küylü”, "qaynar” bir həyat yaşanıb. Axşamlar ailə bir yerə yığışanda hər kəs maraqlı söhbətlər edər, deyib-gülər, zarafatlaşardı. İncə yumor ailənin bünövrəsindən qoyulmuşdu. Türanə qardaşından 5 yaş böyük olsa da, bacı-qardaşın söz-söhbətləri bir olardı. Rəhmanın sirr yoldaşı isə dünyalarca sevdiyi varlıq - anası idi.
Rəhman sadə, səmimi, mehriban, gülərüz, saf qəlbi bir insan idi. Hər kəsə inanan və ürəyiyanan olan gənc oğlan hər zaman darda olan dost-tanışına, yaxın-uzaq qohum-əqrabaya əl uzatmağa çalışardı. Bir tikə çörəyi də olsa, bölüşərdi.
Güclü xarakterə malik olduğundan, Rəhmanla hər kəs dostluq etməyə çalışırdı. O, ağlı, zəkası, uzaqgörənliyi, geniş təfəkkürü ilə seçilib, ona müraciət edənə məsləhəti ilə düzgün yol göstərib. Kimin hansısa problemi olubsa, Rəhmana müraciət edib. Bilirdilər ki, Rəhmanın həll edə bilməcəyi iş yoxdur. O, dost yolunda ölümə də gedərdi.
Ən gözəl keyfiyyətlərdən birinin sahibi idi Rəhman. O, dinləmək qabiliyyətinə malik idi. Səbr və təmkinlə qarşısındakı insana qulaq asar, sözünü kəsməzdi. Həmin qarşılıqlı münasibəti də özü gözləyərdi. Ata oğlu ilə hər zaman qurur duyaraq deyərdi: "Onu biz tərbiyə etmişiksə, o, başqa cür ola da bilməzdi!”.Bir sözlə, boylu-buxunlu, iri cüssəli qəhrəmanımız qorxu bilməyən cəngavər idi!
Rəhman uşaq vaxtlarından futbol azarkeşi olub. Haradasa 5-6-cı siniflərdə oxuyanda futbola həvəsi olduğundan, 2010-cu ildən M.Hüseynzadə adında stadionda məşqlərə başlayır. Bacarığı, texniki hazırlığı, topu düzgün idarə etməsi məşqçilərin diqqətindən yayınmır. Onun bu qabiliyyəti sonradan bir çox uğurlara imza atmasına səbəb olur. 2012-ci ildə Sumqayıtdan seçim edərək, Rəhmanı icarə əsasında, Qəbələ Futbol Akademiyasına aparırlar. Burada türk məşqçisi Meli hocanın rəhbərliyi ilə məşqlərinə davam edir. Qəbələdə bir il qaldıqdan sonra müqaviləsi bitir və o, yenidən Sumqayıta gələrək, 2015-ci ildə həqiqi hərbi xidmətə gedənə qədər doğma şəhərinin komandasını təmsil edir.
Rəhman Məmmədovun futbolda atdığı uğulu addımlar onun tez bir zamanda "gənc futbolist” kimi tanınmasına səbəb olur. Hərbi xidmətdən sonra bir müddət futbolla məşğul olsa da, səhhətindəki problemə - nəfəs yollarının daralması səbəbindən, o, sevdiyi idman növündən uzaqlaşmalı olur.
Rəhman hər zaman həyatda öz yerini tapmağa çalışıb. Harada çalışıbsa, qəlbinin dərinliyində onu rahat buraxmayan bir istək olub: Vətən torapaqlarını azad görmək, Şəhidlərimizin qisasını almaq! Mütəmadi olaraq cəbhə bölgəsindən xəbərlərə baxar, boş vaxtlarında xarici, tarixi, döyüş filmlərini izləyərdi. Sanki özünü müharibəyə hazırlayırdı 23 yaşlı gənc...
2020-ci ilin aprel ayında gözlənilmədən səhhətində yaranan problem üzündən, Rəhman ağır mədə əməliyyatına girməli olur...
Anasının "Rəhman, ana qurban, deyirlər müharibə başlayacaq”sözlərinə Rəhman; "başlasın da, mən onsuz da gedəcəyəm”,- deyirdi. Oğlunun cavabından ana narahat olar, lakin bir söz deməzdi. Həkimlər ön cəbhəyə getmək nədir, hətta ona ağır nəsə qaldırmağa belə icazə vermirdilər...
2020-ci ilin iyul ayında Tovuz hadisələri baş verdikdən sonra, general-mayor Polad Həşimovun həlak olmasından təsirlənən, bir yerdə qərar tutmayan Rəhman birbaşa Hərbi Komissarlığa gedir və adını könüllülərin cərgəsinə yazdırır. Ailəsinin heç nədən xəbəri olmur...
Zarafatcıl, deyib-gülən olan igidimiz məhlədə olanda, söhbət zamanı qonşulara hətta yarızarafat, yarıciddi deyib: "Mənim hələ xəbərim gələcək. Məndən hələ nələr eşidəcəksiz... Səbirli olun...”.O an heç kəsin ağlına da gəlməzdi ki, bir gün qəhrəman olacaq bu igidin sözləri elə-belə deyilmiş...
Sentyabrın 21-i 2020-ci ildə səhər saatlarında Rəhman səfərbərliklə Qusar şəhərinə təlimlərə göndərilir. O, ağır əməliyyat keçirməsi ilə bağlı, həkimlərin verdiyi arayışı cibində gizlədərək üzə çıxarmır. Onda düşmənə qarşı olan qisas, intiqam hissi səhhətindən min qat üstün olur.
Ana dəfələrlə oğlundan "Rəhman, həkimin sağlamlığınla bağlı arayışını göstərdin?”deyə soruşduqda, o, "ana, hələ imkan etməmişəm göstərməyə” deyə cavab verib. Əslində o, bunu etməyi öz qüruruna, mənliyinə sığışdırmayıb. Ana bir də soruşanda isə, "ana, bu hərəkət mənim boy-buxunuma yaraşmaz! Allah bilən məsləhətdir!”deyərək, bu söhbətə nöqtə qoyub.
27 Sentyabr 2020-ci ildə Vətən müharibəsinin başlanması ilə bütün Azərbaycan ayağa qalxır. Hər bir gənc Qələbə, Zəfər əzmiylə silaha sarılır. Rəhman da böyük ruh yüksəkliyi ilə ön cəbhəyə yola düşür. Sentyabrın 29-u ailəsinə zəng edərək, Tərtər istiqamətinə getdiklərini bildirir.
Cəsur döyüşçü Vətən müharibəsində Tərtər, Goranboy, Füzuli, Zəngilan, Xocavənd uğrunda gedən döyüşlərdə iştirak edərək düşmənə layiqli cavab verir.Qədim Şuşa şəhərinə, Qırmızı Bazara kimi rəşadətli döyüş yolu keçir cəsur döyüşçü. Minomyotçu olan igidimiz yüşlərlə düşməni məhv edir, zirehli texnikasını sıradan çıxarır.
Ağır əməliyyat olmasına baxmayaraq, Rəhman ağır mərmiləri sinəsində daşıyırdı. Heç kimə də kömək etmətə imkan vermirdi. Füzuli və Horadiz istiqamətində gedən döyüşlərdə mübariz döyüşçünün nişangahından 60-a yaxın düşmən məhv olur.
Oktyabrın 15-i ailəsiylə danışan Rəhmanın səsində kədər hiss olunur. "Ata, komandirimiz şəhid oldu...”deyərək üzüntüsünü gizlətmir. O, qonşuluqda olan məhlə yoldaşı Toğrulu nəzərdə tuturdu...
Noyabrın 8-i Rəhman atasına zəng edir. Sevincini gizlədə bilmir:"Ata, Şuşanı almışıq! Gözün aydın! 1-2 günə, deyəsən, müharibə qurtaracaq”.Bu xəbər bütün ailə üzvlərini sevindirir.
Noyabrın 9-u səhər saatlarında Rəhman anası ilə danışır: "Hər şey qaydasındadır. Dünən Şuşanı aldıq. Sakitçilikdir, narahat olma”.Günorta saatlarında bir də zəng edir. Sevincinin həddi-hüdudu olmur: "İnşallah, tezliklə görüşəcəyik! Darıxmayın...”.Daha zəng gəlmir...
Noyabrın 9-da Şüşa şəhəri uğrunda Qırmızı Bazar istiqamətində qanlı döyüşlər davam edir. Azərbaycan Ordusunun müzəffər əsgər və zabitləri düşmən üzərinə pələng kimi şığıyaraq son damla qanlarınacan qəhrəmancasına mübarizə aparırlar...
Vətənin qeyrətli oğlu, qəlbi hər zaman Vətən eşqi ilə alışıb-yanan, səhhətindəki problemə baxmayaraq, Torpağını canından üstün tutan igidimiz Rəhman Məmmədov 9 noyabr 2020-ci il tarixdə qədim tarixə malik olan, Qarabağın gözü sayılan Şuşa şəhərinin azadlığı uğrunda gedən döyüşlərdə rəşadətlə vuruşaraq Şəhidlik Zirvəsinə yüksəlir.
Azərbaycan Ordusunun Quru Qoşunlarının əsğəri, Aprel döyüşlərinin iştirakçısı, Vətən sevdalı Rəhman Məmmədov 11 noyabr 2020-ci ildə Sumqaylt Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunur.
Bu gün adını Qızıl hərflərlə Şanlı Zəfər tarixinə həkk etdirən qəhrəmanımız üçün Azərbaycanda bütün mənzillərin qapıları açıqdır! Şüsaəti, qanı, canı ilə Azərbaycan millətinin parlaq gələcəyini təmin edən Rəhman kimi oğullarımızın ruhu Azad Azərbaycanın hər qarışında dolaşaraq, adları qəlblərdə əbədi yaşayacaq!!! Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin igid, qorxmaz, mərd çəngavəri, 23 yaşlı əsgər, minaatan Rəhman Natiq oğlu Məmmədov ölümündən sonra, Azərbaycan Respublikasının prezidenti İlham Əliyevin müvafiq Sərəncamlarına əsasən, "Vətən uğrunda”və "Xocəvəndin azad olunmasına görə” medallarıilə təltif olunub.
Ruhun şad olsun, Cənnətməkan Şəhidimiz!!!
Aygün Hacıyeva,
AJB, AYB, AAB-nin üzvü
Xəbərdən istifadə edərkən istinad etmək vacibdir.