Evin tək övladının anasından başqa heç kimi olmur. O, arzularına doğru getdi, hərbiçi oldu. Vətən sevgisi hər şeydən, hər kəsdən üstün oldu onun üçün. Uca Allah onu ən sevimli bəndəsi kimi seçərək ŞƏHİDliyi taleyinə yazdı, Cənnətinə apardı... O, təkcə bir ananın yox, bir millətin qürur duyduğu QƏHRƏMANDIR!
ƏLİYEV FƏRHAD İLHAM oğlu
(MAHHXHQ, Əsgər)
ƏLİYEV FƏRHAD İLHAM oğlu7 sentyabr 1993-cü ildə Sumqayıt şəhərində anadan olub. 2000-2009-cu illərdə Sumqayıt şəhər 20 saylı tam orta məktəbdə oxuyub. Doqquzillik təhsildən sonra sənədlərini Bakı İdarəetmə və Texnologiya Kollecinə verib və qəbul olub. 2013-cü ildə kolleci "Zərgərlik məmulatları və bəzək əşyalarının hazırlanması” ixtisası üzrə bitirib.
F.Əliyev təhsilini davam etdirmək arzusunda olub. Bu məqsədlə, Subbakalavr diplomu ilə, yeni çıxan qanuna əsasən, imtahansız qəbulla bağlı, sənədlərini ali məktəbə verir. Keçid balına uyğun olaraq, Rəssamlıq Akademiyasının "Memarlıq” ixtisasına düşür. Gənc arzusuna çatdığına, "tələbə” adını qazandığına görə sevinsə də, bu sevinci uzun sürmür. Pullu təhsilə düşdüyünə görə, təhsil haqqı çox baha olduğundan, ana-balanın bu məbləği ödəməyə heç cürə imkanları yol vermir. Bu səbəbdən, Fərhad təhsilindən imtina etməli olur. Onsuz da dolanışıq çətin olduğundan o, məktəb də oxuduğu zamanlarda da dərsdən sonra yüngül işlərdə çalışaraq anasına dəstək olur...
F.Əliyev 2013-2014-cü illərdə,Vətən qarşısında oğul borcunu yerinə yetirmək üçün, Naftalan şəhərində yerləşən "N” saylı hərbi hissədə həqiqi hərbi xidmətdə olur. Hərbi xidmətdən sonra o, özəl sektorlarda çalışaraq, anasına kömək olur. Ana-bala Allaha şükr edərək sakit, rahat həyatlarını yaşayırlar.
F.Əliyev uşaqlıq arzularını reallaşdırmaq, hərbiçi olmaq üçün, Müdafiə Nazirliyinə müraciət edir. Müsbət cavab alan gənc, nazirliyin nəzdində fəaliyyət göstərən "Təlim və Tədris Mərkəzi”ndə 3 aylıq kursu bitirir. 2015-ci ilin may ayından Sumqayıt şəhər H.Z.Tağıyev qəsəbəsində yerləşən "N” saylı hərbi hissədə hərbi fəaliyyətinə başlayır. 2017-ci ilin may ayından yeni müqaviləyə əsasən, Abşeron rayonu Pirəkəşkül qəsəbəsindəki hərbi hissədə xidmətini çavuş kimi davam etdirir.
Az zamanda döyüş hazırlığına, hərbi biliyinə, savadına, aktivliyinə görə, F.Əliyev komandanlığın və hərbiçi yoldaşlarının hörmət və rəğbətini qazanır, dəfələrlə rəhbərlik tərəfindən Fəxri Fərman, Diplom və Təşəkkütnamə ilə təltif olunur. Manqa komandiri kimi, özü də hər zaman gənc əsgərlərə bildiklərini öyrətməyə, onlara qayğı göstərərək dəstək olmağa çalışır.
F.Əliyevin uşaqlıqdan idmana həvəsi olub. İş yerində də bütün normativləri müvəffəqiyyətlə yerinə yetirər, qaçış sürətinə görə hər kəsi təəccübləndirərdi. Yoldaşları bir dövrə vurduğu zaman, o, artıq 3-cü dövrəni başa vururdu.
F.Əlieyev hər gün səhər yoldaşları ilə iş yerinə gedir, axşam doğma ocağa, anasının yanına tələsirdi...
Ailə:Ata Daşkəsəndən, ana Şamaxıdan olan Əliyevlər ailəsinə Fərhadın gəlişi gənclər üçün bir dünya sevinc idi. 2002-ci ildə ata qaraciyər serrozundan vəfat edəndən sonra, Fərhad 11 yaşından anası Tacə xanımın himayəsində böyüyür. Atasız, əmisiz, dayısız olan Fərhadın ürək dostu, sirr yoldaşı, arxa-dayağı yalnız anası olur. Həmçinin də, Tacə xanım üçün Fərhad yaşam səbəbi, onu həyata bağlayan tək varlıq olub. Bir-birinə sığınan ana-bala nə qədər çətin olsa da, problemlərlə üzləşsələr də, maddi vəziyyət qənaətbəxş olmasa da, ömürlərinin ən xoşbəxt çağlarını yaşayırlar.
Hələ uşaq vaxtlardan Fərhad təlim-tərbiyəsi, qanacaq-mərifəti, ağlı, düşüncəsi, oturuş-duruşu, nizam-intizamlı olması, səliqə-sahmanı ilə seçilib. Dərslərini həvəslə oxuyan şagird, məktəbin ictimai həyatında da fəal iştirak edib. Az danışan, lakin məntiqə əsaslanaraq fikir söyləyən gənc, geniş təfəkkürünə və zəngin təxəyyülünə görə çoxlarından fərqlənib.
Böyük-kiçik yeri bilən Fərhad hər zaman böyüklərə hörmət bəsləyər, imkansızlara qayğı göstərməklə bərabər, kömək etməyə çalışardı. Xeyirxahlıq onun canında olub.
Fərhad ciddi, təmkinli olmaqla, yaşının azlığına baxmayaraq, ağıllı məsləhətlər verən, bir addımını yüz ölçüb-biçən, qərar verdisə sonacan gedən, hər bir işində dəqiq və məsuliyyətli idi. Yersiz gülüş və zarafatı, söz-söhbəti, qeybəti sevməzdi. Nə evin sirrini çölə çıxaran, nə də çöldə olan söhbəti gəlib evdə danışan idi. Mehriban, qayğıkeş, siması gülümsər olsa da, daxilən qapalı idi. Özü, ailəsi, planları haqqında danışmazdı, hər adamla da tez açılışmazdı. Ətrafında çoxlu dostların olmasına da meyilli olmayıb. "Az dostun olsun, etibarlı, sədaqətli, əxlaqlı, ağzıbütöv olsun”prinsipiylə yaşayıb. Tez inciyib, tez də unudub barışan, kin-küdurətin, paxıllığın nə olduğunu blməyən insan idi. Əgər kiminsə sözü xətrinə dəysəydi, onun üzünə vurmaz, sakitcə həmin şəxsdən uşaqlaşardı...
Fərhad səliqə-sahmanı sevərdi, üst-başına hər zaman fikir verərdi. O, hər şeyə qane olan, anasının qədrini bilən övlad olub. Anasının tək gedib bazarlıq eləməsini də qəbul etməzdi ki, əziyyət olar, yükü ağır olar. Sözü elə şəkildə deyərdi ki, insanın ruhu da inciməzdi. "Ana, əlini heç nəyə vurma, bazar günü gedərik bazara, nə lazımdır, bir yerdə həftəlik bazarlıq edərik”. Ana böyük sevgi ilə oğlunun gözlərinə baxar, gülümsəyər, "yaxşı oğlum, necə deyirsən, elə də edərik”deyərdi.
Ana:"O qədər ondan razı idim ki... Evə gələndə görürdü hər şey hazırdır və onun sevdiyi duru xörəyi hazırlamışam, yaxınlaşıb alnımdan öpərdi. Duru xörəyi uşaqlıqdan sevərdi. Nə olsaydı "mlin şükür” edib iştahla yeyərdi. O qədər şükr edən insan olub”.
Artıq Fərhadın da müntəzəm işi olduğundan, ana oğlunu evləndirmək, evinə gəlin gətirmək, nəvə sahibi olmaq istəyirdi. Fərhad isə hər şeyi anasının ixtiyarına buraxmışdı. Ana "özün arayıb-axtar” deyəndə, o, deyərdi, "yox ana, özün elə bir qız tap ki, siz bir yerdə qalacaqsız, sən sev onu, sonra mən sevəcəyəm. Mən hər şeylə barışan adamam. Zövqünə də arxayınam. Təki siz mehriban olasız”.
Fərhad namaz qılıb, oruc tutmasa da, çox ədəb-ərkanlı, utancaq, ürəyitəmiz, saf idi. Boş vaxtlarında Quranı ana dilində oxuyardı. Bir qız-gəlinə belə, başını qaldırıb baxmayan, əxlaqlı biri olub. Bir naməhrəmə kəm gözlə də baxmazdı. Soruşadı, "ana, başıbağlı qızdan xoşun gəlir?”. Ana isə cavabında deyərdi: "Təki ağıllı və tərbiyəli olsun”.
Fərhad həddən artıq istiqanlı, qohumcanlı idi. O, məzuniyyətinin 15 gününü yayda, 15 gününü qışda götürərdi. Ana-bala Şamaxıya gedərdilər. Fərhad ilk əvvəl babasının, dayısının qəbirlərini ziyarət edər, ondan sonra qohum-əqabalara baş çəkərdi.
2020-ci ilin 27 sentyabr tarixində başlanan II Qarabağ müharibəsi zamanı Fərhad elə hərbidə olduğuna görə, çox sevinir. O da bu savaşda düşmənə öz qüvvəsini göstərə biləcəyi anı gözləyir. Elə müharibə başlayan gün ona, evin tək övladı olduğüna görə, təklif olunur ki, ön cəbhədə deyil, arxa cəbhədə qalsın. Lakin Fərhad "hərbiçi yolaşlarım harada, mən də orada! Mənim onlardan nə fərqim var ki?!”deyərək etiraz edir. Beləcə, çavuş Fərhad Əliyevin döyüş yolu elə savaş meydanından başlayır.
İgidimiz müharibənin ilk günündən Füzuli, Cəbrayıl və Xocavənd rayonları istiqamətində gedən döyüşlərdə iştirak edir, bu rayonların kənd və qəsəbələrinin alınması uğrunda mübarizədə düşmənə qarşı mərdliklə vuruşur.
Oktyabr ayının 18-də Fərhadgilin hərbi hissəsinin dəstəsi Cəbrayıl rayonunun Ələsgərli kəndi istiqamətinə yola düşür. 2 gün ac-susuz yol gedən dəstə Cəbrayılın Ələsgərli kəndinə çatır. Oktyabrın 20-də Fərhadgilin dəstəsi düşmən tərəfindən pusquya düşür... Düşmənlə savaşda Vətən sevdalı igidimiz qəhrəmancasına həlak olaraq əbədi gözlərini yumdu...
Azərbaycanın mərd, igid, qorxmaz cəngavəri Fərhad Əliyev ölümün gözünə dik baxaraq, ölümsüzlük qazandı! Şücaəti ilə adını Vətən Tarixinin parlaq səhifələrinə Qızıl hərflərlə yazdı və Allah dərgahında ən uca məqama – Şəhidlik Zirvəsinə ucalmaqla təkcə anası Taciyə xanımın deyil, milyonların qəlbində taxt qurdu!
Ana: "Deyirdim, balam şəhid olsun, bircə əsir düşməsin. Orda əsirlərə verilən zülmü heç ağlıma da gətirmək istəmirdim. Əlsiz-ayaqsız, gözsüz qəbul eləyərdim, amma əsir düşməsini yox!”.
Bu, 29 gün oğlundan xəbər tuta bilməyən ananın son arzusu idi. 29 gündə hər gün oğlunun həsrətini çəkən ana sonda şəhidinə qovuşur.Şəhidlik məqamına ucalaraq Vətənin bir parçası olan Fərhad, uca adıyla Vətən olmağı, Vətənin torpağına, daşına, gül-çiçəyinə çevrilməyi bacardı!
Azərbaycan Ordusunun mübariz əsgəri Fərhad Əliyev noyabr ayının 19-u 2020-ci ildə Sumqayıt Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunur.
Bayrağımızın hər zaman zirvələrdə dalğalanması üçün qanından, canından, arzularından və anasının arzularından keçən Fərhadın bayrağı elə anasına təhvil verildi. Çünki veriləcək başqa kimsəsi də yox idi... Bu gün tək övladını itirən Tacə xanım təkcə Fərhadın deyil, oğlunun canı, qanı bahasına aldığı AZAD AZƏRBAYCANın bütün balalarının ANAsıdır!!!
Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin yenilməz, vüqarlı, ləyaqətli Vətən sevdalı oğlu – Azərbaycan Ordusunun cəsur döyüşçüsü, 27 yaşlı əsgər Fərhad İlham oğlu Əliyev ölümündən sonra, Ölkə rəhbəri İlham Əliyevin müvafiq Sərəncamlarına əsasən, "Vətən uğrunda”, "Xocavəndin azad olunmasına görə” və "Füzulinin azad olunmasına görə” medalları ilə təltif olunub.
Ruhun şad olsun, Cənnətməkan Şəhidimiz!!!
Aygün Hacıyeva,
AJB, AYB, AAB-nin üzvü
Xəbərdən istifadə edərkən istinad etmək vacibdir.
